Ken je dat? Dat als iemand een vraag stelt dat jij een groot verwijt hoort? Laatst vertelde iemand mij in een coachgesprek dat er vanuit een vraag een enorme discussie ontstond waar het vuurwerk vanaf spatte. De vraag werd niet beantwoord, maar de aanval werd ingezet. De ene beschuldiging na het andere verwijt werd wederzijds op elkaar afgevuurd.
In verbinding
Hoe we met elkaar communiceren kan ons van de ander verwijderen of met elkaar verbinden. Voordat we reageren staan we voor een keuze: ga ik nu iets zeggen wat mij doet verwijderen van de andere persoon, of wil ik met de ander in verbinding blijven?
Hoe zorg je ervoor dat je in verbinding met de ander blijft terwijl wat de ander doet of zegt jou zo ontzettend raakt?
De dingen zien zoals ze zijn
“We don’t see things as they are, we see things as we are”
Misverstanden ontstaan wanneer we onze eigen reactie vermengen met datgene wat er echt gebeurde of gezegd werd. De andere persoon zou daarop kunnen reageren door zichzelf te verdedigen of in de tegenaanval gaan. Ongemerkt vermengen wij ons eigen oordeel met wat we waarnemen, bijvoorbeeld: “jij doet nooit wat ik wil.”
Als we zonder oordeel waarnemen en een duidelijke beschrijving geven van dat waar we op reageren, door te verwoorden wat iemand doet of zegt – creër je een gezamenlijke ruimte voor een gesprek.
Waarom doe je de dingen zoals je doet?
“Alles wat de ander doet, alles wat de ander zegt, gaat niet over jou, maar over de niet ingevulde behoefte van de ander.”
We hebben allemaal goede redenenen waarom we doen zoals we doen. Achter elk gedrag ligt een gevoel en een behoefte, maar daar zijn we ons niet altijd bewust van. Onze gevoelens zijn signalen die ons vragen om onze aandacht te focussen op wat we nodig hebben, onze onderliggende behoeftes, de échte redenen waarom we doen zoals we doen. De oorzaak van onze gevoelens is niet iets wat de ander doet of zegt, maar ontstaan vanuit je behoefte in dat moment. Wanneer we verbinding willen hebben met de ander, zul je eerst verbinding met jezelf moeten maken. Waarom triggert dit jou? Welk gevoel roept dit bij jou op? En wat heb jij zelf nodig?
Behoeftes en gevoelens zijn universeel. Bij de één is de behoefte al ingevuld, maar bij de ander misschien niet. Toch kent iedereen de behoefte aan rust of betrokkenheid.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Wanneer je aan de ander helder kan vertellen wat je nodig hebt, wat je behoefte is, zal de ander dat begrijpen omdat hij deze behoefte kent. Je kunt de ander vragen om in jouw behoefte te voorzien door bijvoorbeeld te vragen of hij voortaan even wil bellen als hij later komt. De ander iets vragen is niet hetzelfde als iets van de ander eisen. En toch verpakken we onze vraag regelmatig als eis. Er lijkt geen ruimte voor de ander om nee te zeggen.
“Nee heb je, ja kun je krijgen.”
Dit is een gevleugelde uitspraak van mijn moeder. Je kunt het altijd vragen, maar houdt rekening met het antwoord nee. De ander is niet verantwoordelijk voor het invullen van jouw behoefte aan bijvoorbeeld duidelijkheid. Hoewel het fijn zou zijn als de ander daar rekening mee wil houden, kun je dit niet afdwingen. Er zijn meerdere mogelijkheden om in jouw behoefte te voorzien, inclusief jijzelf.
De essentie van met elkaar communiceren is dat de ander je hoort. De ander horen is veel makkelijker wanneer er sprake is van mededogen, gelijkwaardigheid en wederzijds respect.
Loop jij vast in gesprekken thuis of op je werk? En wil jij leren hoe je op een constructieve, verbindende manier jezelf eerlijk en helder kunt communiceren zonder dat er haren rechtovereind gaan staan bij de ander? Of wil je meer informatie over verbindend communiceren? Neem contact op voor een gesprek.